Jacques Schwarz-Bart is afkomstig uit Guadeloupe, zijn moeder kwam daar vandaan en zijn vader had een frans-joodse afkomst, beiden waren schrijvers, en Jacques was eigenlijk voorbestemd om een politieker te worden na zijn universitaire opleiding. Maar hij sloeg een andere weg in, die van de muziek en de mystiek, hij ontdekte de Afrikaanse mystiek door de Gwoka muziek. Pas op 24 jarige leeftijd begon hij met de saxofoon en 3 jaar later startte hij zijn opleiding aan het Berklee College of Music in Boston. Iedereen daar raadde hem af de studie te volgen , dat zou nooit lukken op zijn leeftijd. Maar zoals te horen is op dit album is hij daar wonderwel in geslaagd. Jacques staat in verschillende muzikale revoluties, de neo soul van D’Angelo en Erik Badu en de New Jazz, als lid van Roy Hargrove ’s RH Factor.

Hij creëerde twee nieuwe stijlen: de Gwooka jazz en de Voodoo jazz, een mengvorm van jazzmuziek met de Afro-Caribische en spirituele roots. Na zijn samenwerking met grootheden als Roy Hargrove, Danilo Perez, Ari Hoenig, D’Angelo en Chucho Valdez besloot hij zijn eigen visie te volgen als bandleider. In 2005 begint hij zijn Gwoka Jazz Project, hij verzamelt de nodige muzikanten om zich heen en maakt een tweetal albums “Soné Ka La” en “Abyss”. Hij toert met de band door een dertigtal landen en inspireerde menige jonge muzikant uit Europa, de Cariben, de VS en zelfs Japan. Maar daarna ging hij andere muzikale werelden ontdekken, vandaar de titel Odyssey. In 2020, 15 jaar later is hij terug in zijn ”Ithaca”, het muzikale landschap van Guadeloupe met een nieuwe kijk op zijn originele concept.

De belangrijkste innovatie van Soné Ka La 2 Odyssee is de vermenging van de zang en de saxofoon tot één stem die de melodie draagt. Een andere verandering is het gebruik van slechts 1 ka drums i.p.v. 2, een is er vervangen door een modern drumstel. Tenslotte zijn er meer hedendaagse elementen toegevoegd zoals keyboards, el. bas en het veelvuldig gebruik van effectpedalen op de saxofoon. Al deze toevoegingen vormen tevens een van de redenen dat ik dit album minder geslaagd vind, vooral het woordloos mee neuriën met de saxofoon begint na enige tijd behoorlijk te irriteren. Jacques is een buitengewoon goede saxofonist hetgeen goed te horen is wanneer hij niet wordt “begeleid” door “zang”. Hij schreef ook alle composities behalve “Ron Jack” dat hij samen schreef met Ron Cha. De muziek op zich klinkt best prima maar de Afrikaanse aspecten hoor ik nauwelijks terug, jammer. De bezetting van de groep bestaat uit : Jacques Schwarz-Bart( saxofoons), Grégory Prival (piano), Reggie Washington (bas), Arnoud Dolmen (drums), Sonny Troupé (ka drum) en Malika Tirolien (stem).

Jan van Leersum